Η πιο γιορτινή και αγαπημένη γιορτή για μικρούς και μεγάλους πλησιάζει και εμείς σας παρουσιάζουμε μια εκδοχή για το πώς καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως η ημέρα που γεννήθηκε ο Χριστός.
Από τον Νεΐμ Ντερβίσι
Μια από τις πιο δημοφιλής γιορτές των αρχαίων πολιτισμών ειδικά των Ελλήνων και των Λατίνων ήταν ο εορτασμός του χειμερινού ηλιοστασίου. Στην αρχαία Ελλάδα το χειμερινό ηλιοστάσιο συν έπεφτε με τον εορτασμό της γέννησης του θεού Διονύσου, του ιού του Δια, μερικά από τα προσωνύμια που του προσέδιδαν ήταν «Σωτήρ», «θείο βρέφος», »ο κάλος ποιμήν» κ.α
Την ιδιά ακριβώς περίοδο οι Λατίνοι λάτρευαν την γέννηση του αήττητου Ηλίου όπως τον αποκαλούσαν θεό Μίθρας. Πολλές είναι οι ομοιότητες που μπορούμε να εντοπίσουμε αν το ψάξουμε σε βάθος μεταξύ των αρχαίων θρησκειών και του Χριστιανισμού. Πολλοί υποστηρίζουν πως ο χριστιανισμός όπως μας τον διδάξανε είναι μια ηλιοκεντρική θρησκεία η οποία απλά αντικατέστησε τις Αρχαίες θρησκείες. Ο Χριστός λέει «εγώ είμι το φως» και εύλογα τον τοποθετούμε στην θέση του Ηλίου, οι δώδεκα απόστολοι και τα χαρακτηριστικά τους μαρτυρούν και αντικαθιστούν τα δώδεκα ζώδια, οι εικόνες αντικαθιστούν τα είδωλα, οι εκκλησίες τους ναούς και αρκετά ακόμα.
Αν και πολλές είναι οι ημερομηνίες που προτείναν επιφανές θεολόγοι διαφόρων εποχών για την γέννηση του θεανθρώπου όμως στις….. υιοθετήθηκε η 25η μέρα του Δεκέμβρη ως η ημέρα εορτασμού ης γέννησης του Χριστού.