Δύο χρόνια πριν ήταν το After Hours το οποίο κυκλοφορούσε τον Μάρτιο του 2020, κατά τον μήνα δηλαδή που η πανδημία έστηνε τη μετάβασή μας από έναν κόσμο σε έναν τελείως διαφορετικό. Εκεί ένας ματωμένος Weeknd, όπως απεικονίζεται και στο εξώφυλλο, πέρναγε σε μία τελείως διαφορετική φάση. O άλλοτε ατσαλάκωτος Starboy έδινε τη θέση του σε έναν πιο ώριμο αλλά και πιο ευάλωτο τύπο που άρχισε πια να μιλάει και για τις πιο ευαίσθητες πλευρές του.
Οι RnB και Braggadocio επιρροές που υπηρετούσε μέχρι τότε είναι βέβαια ακόμα εκεί (τουλάχιστον οι πρώτες). Αλλά πλέον ως μέρος ενός ευρύτερου, πιο ατμοσφαιρικού και σίγουρα πιο πολυσύνθετου συνόλου. Αυτό που μένει πάντα ως πυρήνας είναι η στροφή του βλέμματος προς τη δεκαετία του 1980.
Και αν το After Hours ήταν η είσοδος στο τούνελ, το Dawn FM είναι το πέρασμα στην απέναντι πλευρά. Αυτή τη μεταφορά του τούνελ επέλεξε και ο ίδιος ο Weeknd προκειμένου να μιλήσει για το τι είναι αυτό το άλμπουμ. Πρόκειται, σύμφωνα με τα λόγια του, για το soundtrack που ακούει ένας νεκρός στο πέρασμά του στον άλλο κόσμο. Εκεί, μέσα σε ένα αμάξι, κολλημένος στην κίνηση ενός ομιχλώδους τούνελ. Περιμένοντας να φτάσει στο φως που βρίσκεται στην άκρη του με το ραδιόφωνο να λειτουργεί ως ο οδηγός που θα τον ηρεμήσει και θα τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει τελικά τη μετάβαση.
Διάβασε στο vice